Normal süreçte zaten yoğun olan hastanelerimiz, pandeminin de eklenmesiyle ek bir sorumluluk altına daha girmiştir. Hepimizin de gördüğü üzere pandemide vaka sayılarında ki artışa paralel olarak, her geçen gün sağlık sistemine binen yük artmaktadır. Bir yılı aşkın süredir birçok sağlık çalışanını bu savaşta kaybettik. Dile kolay tam 408 arkadaşımız bu zorlu süreçte aramızdan ayrıldı. Dünya Sağlık Örgütü başta olmak üzere birçok kurum COVID-19‘u sağlık çalışanları için meslek hastalığı kabul etmesine rağmen, malesef ülkemizde pandemi ile savaşta ölen arkadaşlarımızın hakları ödenmemiş geride kalan aileleri mağdur edilmiştir. Sözde sizin hakkınız ödenmez denilerek, sadece alkışlayarak haklarımız ve emeğimiz karşılıksız kalmıştır.  Toplum vicdanını rahatsız eden bu yanlıştan bir an önce dönülmesini bekliyoruz. Dişini tırnağına takarak, hatta ölümü göze alarak ön saflarda mücadele eden sağlık çalışanlarının sorunları, bu süreçte misli ile artmasına rağmen, malesef çözüm önerilerimizin hala gözardı edildiğine şahit oluyoruz.

      Hastanemiz de dahil olmak üzere birçok yerde yeni hastaneler yapılıyor, yeni sağlık yatırımları yapılıyor. Peki bu yeterli mi? Daha önceden var olan sistem problemleri çözüldü mü? Yeni yapılan hastanelerde çalışmak için yeterli sayıda doktor ve sağlık çalışanı var mı? Ağır şartlar altında çalışmaya zorlanmış, sorunları dinlenmemiş gözardı edilmiş insanların çalıştığı bir yerde, hayati sonuçları olacak bir kanser ameliyatını kim olmak ister? İyi ve kaliteli bir sağlık hizmeti için fiziki şartlardan öte, sorunları dinlenmiş,çözüm üretilmiş çalışanların olması gerekmez mi?

      Toplumun biz sağlık emekçilerinden beklentisi her geçen gün artmakta, fakat bu iş yükünü kaldırabilecek düzenlemeler yapılmamaktadır. Hekimler bazen, öyle yoğun olmaktadır ki, bir hekim günde 50-100 hasta tedavi etmekte, icap nöbetinde defalarca aranıp gece uykusuz kalmasına rağmen ertesi gün poliklinikte hayati önem taşıyan tanı ve tedavileri kusursuz uygulaması beklenmektedir. Dinlenememiş, uyumamış bir hekimin insan sağlığı gibi titizlikle yapılması gereken bir işi doğru bir şekilde uygulaması akla ve mantığa aykırıdır. Çoğu zaman  yasal olan izinlerimizin hatta emekliliğe başvurumuzun iptal edildiğini gördük.  Bizler toplum sağlığını korumak adına üzerimize düşen görevi yapmaya hazırız ve yapıyoruz. Fakat bunu yaparken sorunlarımızın da dinlenmesini ve çözülmesini bekliyoruz.

     Yeni binasına taşınmasına rağmen, Milas devlet hastanesinde, her geçen gün hekim sayısı azalmaktadır. Birçok arkadaşımız çalışma şartlarındaki zorluk, çözülebilecek sorunların ısrarla çözülmemesinden doğan zihinsel yorgunluk, gelir adaletsizliği ve yetersizliği nedeniyle istifa etmekte, başka hastanelere tayin istemekte yada emekli olmaktadır. Halkımızın her sene aynı poliklinikte takip edildiği hekimi değil de farklı hekimi görmesinin, bazende hiç hekim görememesinin nedeni budur. Giden hekimlerimizin yerine kadro açılmasına rağmen gittikçe daha da kötüleşen sorunlar, ağır iş yükü ve gelirlerimizdeki ciddi düşüş nedeniyle kimse gelmemektedir. Son bir yılda 10’dan fazla işini iyi yapmaya çalışan hekim arkadaşımız hastanemizden ayrıldı. Hastanemizde, covid 19 tedavisinde en önemli branş olan göğüs hastalıkları ve göğüs cerrahisi uzmanımız yoktur ve bu kötü şartlarda gelecek gibi görünmemektedir. Bu hekimlerin hemen hepsi çözülebilecek sorunlar çözülmeye çalışılsa, ekonomik olarak hakettiğimiz değerler ve fazlasıyla hakettiğimiz saygıyı görselerdi bugün aramızda olacaklarını biliyoruz. Yeni başlayan hekimlerimiz de bu şartlarda artık daha fazla çalışamayacaklarını dile getirmektedir. Yeterli yada hiç hekim olmadığından birçok hastamız şimdiden başka hastanelere gitmek zorunda kalmaktadır. Sorunlarımıza çözüm bulunmadığı sürece bu kan kaybı devam edecek sonunda kaybeden Milas halkı olacaktır.

    Hastanemizde hekimler, Milas'taki hastalara yetmemesine rağmen bir anda geçici görevlendirme ile başka hastanelere gönderilmektedir. Branşında tek olan bir hekim Milas‘dan çok daha az hasta potansiyeli olan bir hastaneye geçici göreve gönderilmekte, Milas halkı mağdur edilmektedir. Ertesi gün 50 tane randevulu hastası olan bir hekim mesai saatinin bitimine 1 saat kala çok daha az hastası olan bir hastaneye geçici göreve gönderilmekte, kimse de Milas hastalarına yapılan bu haksızlığa dur dememektedir. Takip edilen hastaların randevuları, hatta ameliyatları iptal edilmekte ve ciddi sağlık sorunlarına yol açmaktadır. Başka hastanelerdeki hekim yetersizliği nedeniyle Milas halkı cezalandırılamaz. Bu geçici görevlendirme hekimler açısından da maddi ve manevi büyük sorun teşkil etmektedir. Milas'ta evi ve ailesi olan bir hekim Muğla‘nın başka bir ilçesine hatta Hakkari'ye bile gönderilmektedir. Üstelik bu görevlendirme yapılırken bırakın ek ücret ödenmesini ne yeterli bir yol parası verilmekte, ne de kalacak yer ayarlanmaktadır.

       Kamuda her mesleğin belirli bir aylık maaşı olduğu halde, sağlık çalışanları hangi ay ne kadar maaş alacağını bilememektedir. Nisan 2021 tarihinde 28 yıldır çalışan bir uzman hekim 5495 TL maaş almaktadır. Emekliliğimiz ve özlük haklarımız bu maaş üzerinden hesaplanmaktadır.  Döner sermaye adı altında sağlık çalışanlarının emeğinin sömürüldüğü bir sistem mevcut olup aynı işi yapan farklı hastanelerdeki hekimlerin gelirleri arasında 5 katı geçen bir farklılık olmaktadır. Milas devlet hastanesinde pandemi döneminde bakanlığın toplam 8 ay süreyle ek ödeme yaptığı dönemler hariç, döner sermaye ödemesi yapılmamıştır. 3 yıldır ek ödeme konusunda Milas devlet hastanesinde çok önemli sorunlar yaşanmaktadır. Aslında istenirse ek ödeme yapılabileceğini de biliyoruz. Milas hekimlerinin bu şekilde cezalandırılması sonucunda, çalışıp emeğinin karşılığını almak isteyen hiçbir hekimin Milas devlet hastanesin de kalmayacağının bilinmesini istiyoruz. Milas devlet hastanesinde 7 gün 24 saat çalışsanız 0 TL ek ödeme alırken, hekimine değer veren başka bir hastanede bizim onda birimiz kadar çalışan hekimler ciddi ek ödeme alabilmektedir. Bizler bunca emeğe rağmen bu gelir adaletsizliği karşısında her geçen gün ezilmekteyiz. Sağlık çalışanları olarak sadece alkışlanarak ve 'sizin hakkınız ödenmez' denilerek geçiştirilmek ve gözardı edilmek istemiyoruz. Emeğimizin tam karşılığını ve emekliliğimize yansıyacak tek kalem maaş istiyoruz. Çalışma şartlarımızın iyileştirilmesini istiyoruz.

        Yöneticiler ve askom kararlarını alırken bize hiç danışmayan, yoğun bakımdaki yatak boş denilerek hekimin o kadar hastayı takip edip edemeyeceğine bakmadan, kendi kararlarını dikte etmeye çalışan 112 tarafından yapılan mobinge bir dur denmesini istiyoruz.

     Buraya kadar anlatmaya çalıştığımız sağlık sistemindeki bu problemlerin tüm sorumlusu olarak sağlık çalışanları gösterilmekte ve sıklıkla hasta ile hekimler karşı karşıya getirilmektedir. Bu, hergün artmakta olan sağlıkta şiddet olaylarının ana nedenidir. Peki gerçekte suçlu hep ve sadece sağlık çalışanları mıdır? Sağlık sistemi uygulanırken malesef bizlere danışılmamakta, sadece kötü sonuçtan sorumlu tutulmaktayız. Öyle ki artık mesleğimizi yapamaz duruma geldik. Çalıştığımız kötü şartlar nedeniyle yada uygun tibbi uygulamaya rağmen öngörülemeyecek şekilde oluşan problemlerin hukuksal anlamda bize yıkılmasının önüne geçilmesini istiyoruz. Sağlık hukuku alanında çalışma yapılmasını bekliyoruz. Sağlıkta şiddetin önüne geçmek için caydırıcı önlemler alınmasını istiyoruz.

     Tüm bu sorunlarımızı yöneticilere sunmamıza rağmen hiçbiri çözülmedi. Gelecekte Milasımızı bekleyen bu tehlikeli sorunun bizlere kulak verilmeden çözülmesi mümkün değildir. Sağlık çalışanları olarak tehlikeyi görüyoruz, yetkilileri  uyarıyor ve bu konularda çalışma yapmaya davet ediyoruz. Bişeyler yapılmazsa bu sürecin sonunda Milas halkının ciddi sağlık mağduriyeti kaçınılmaz görünmektedir. Yıllardır size sağlık hizmeti sunan hekimlerinize Milas halkı olarak sahip çıkmanızı ve karşılıklı mutlu olabileceğimiz bir ilişki içerisinde sizleri de yanımızda görmek istiyoruz.

MİLAS DEVLET HASTANESİ İÇİ BOŞ, ÜRETMEYEN BİR HASTANE OLMAMASI İÇİN BİZ ELİMİZDEN GELENİ YAPIYORUZ, ÇOK GEÇ OLMADAN HERKESİ GÖREVE DAVET EDİYORUZ.

MUĞLA TABİP ODASI

MİLAS HASTANE TEMSİLCİLİĞİ