Türkiye tarafından başlatılan askerî operasyon Suriye İç Savaşı’nda yeni bir dönemi temsil ediyordu. Suriye’de savaşın patlak verdiği ilk günlerden itibaren Türkiye “kara Kuvvetleri'nin ülkeye girmesine dönük çağrıları cevapsız bırakmıştı. Bu direncin sonucunda Ankara iki temel problemle karşı karşıya kaldı: PKK’nın kuzey Suriye’de kontrol altında tuttuğu alanı genişletmesi ve özellikle Türkiye-Suriye sınırına yakın bölgelerde artan IŞİD saldırıları…

                Dolayısıyla Ankara, bu ikili tehdidi ortadan kaldırmak, sınır güvenliğini sağlamak ve Suriye’deki konumunu güçlendirmek maksadıyla çok fonksiyonlu bir operasyon başlatmak için uygun zamanı bekledi.

                Suriye’de ne çıkarı olduğu, kimden bahsettiğiniz ülkeye bağlı olarak değişir. Ama herkesin ilgilendiği bazı önemli konular var. Sovyetler Birliği’nin Tartus’ta bir üssü olduğunu ve Suriyelilerle çok yakın ilişkileri olduğunu unutmayalım. Bu onlara, güvenliklerini ilgilendiren değişik jeo-politik saiklerle Doğu Akdeniz’de tutunacakları bir yer sağlamıştı. Karadeniz’den gelen deniz trafiği Boğazlardan ve Doğu Akdeniz’den geçmek zorunda. Güneyde Süveyş Kanalı Türk Boğazları gibi önemli bir nokta. Dolayısıyla, Tartus’taki üssün Ruslar için ayrı bir stratejik önemi var. Ancak, bölgeye tek ilgi gösteren Ruslar değil: Suriye hem bölgesel hem de küresel oyuncuların Akdeniz’e erişimi için önemli bir emlak. Bugünlerde bu oyunculara Çin bile dahil oldu çünkü Tek Kuşak-Tek Yol projesinin önemli terminallerinden birinin de Suriye’de olması planlanıyor.

                Gelelim, Ukrayna ile olan  bağlantısına.. Öncelikle bilinmesi gereken noktanın Suriye topraklarında müslümanların yaşaması. Türkiye, özellikle Recep Tayyip Erdoğan iktidarında  tüm dünya da ki müslümanların yardımına koşmuştur.Afganistan dan tutun Hindistana, Irak'a ve hatta İran'a  ve Afrika'ya çeşitli yollarla yardımda bulunmuştur.Öyle ki, PKK terör örgütü ile savaşan, İslam yanlısı örğütlere de silah ve cephane yardımında bulunmaktan kaçınmamıştır.

                Ukrayna bir islam ülkesi değildir. Ama, iktidar, şimdi de Ukrayna'ya yardım etmektedir. Tırlar dolusu insani yardım yola çıkmaktadır. Bütün bu çabaların altında yatan nedir? Neden, ekonomimizin  bu denli zorluklar içerisinde olduğu zamanımızda yurt dışında ki devletlere yardım etmeye çabalamaktayız.? İşte bu soruların cevabına gelelim.

                Rusya ile Ukrayna arasında yaşanan gerilim, Batı ile Rusya arasında bir krize dönüştü. ABD başta olmak üzere NATO ülkelerinin Rusya'ya karşı aldığı sert tavır ve yaptırımlar, hem NATO üyesi olan hem de Rusya'yla yakın ekonomi ve savunma işbirliği olan Türkiye'yi zor bir duruma düşürebilir.

                 Uzun süredir NATO ve Rusya arasında bir denge politikası izleyen Ankara, daha net bir tutum takınmak zorunda kalabilir. Ankara, krizin NATO ile Rusya arasında sıcak çatışmaya dönmesi halinde "Soru işareti kabul etmeyecek şekilde NATO'nun yanında yer alacağını" belirtiyor ve bunu da Batılı müttefiklerine açıkça ilettiklerini söylüyor.

                Son haftalarda Batı'ya da Rusya'ya da sükunet çağrısı yaparak dengeli bir politika izlemeye çalışan Ankara'dan, arabuluculuk rolü üstlenmeye hazır olduğu açıklamaları da gelmişti.

                Bütün bunlar karşısında Türkiye, aciz'in yanın da olmayıp, kuvvetli olmayı tercih eden emperyalist Amerika yanlısımı olacak? Rusya ile ilişkilerini bozmamak şartı ile Amerikan yanlısı olacağı kesin gözü ile bakılıyor. Türkiye, Batılı müttefiklerine, 2014'te uygulanan yaptırımların bir sonuç vermediğini, Rusya'nın Kırım'da geri adım atmadığı gibi daha geniş bölgeleri işgal etmeye hazırlandığını hatırlatıyor ve yaptırımlarla değil diplomasiyle gerilimin çözülebileceğini savunuyor.

                Diplomasi ile çözülen (!) Suriye gibi ...