Menteş mahallesinde sınırları dahilinde Dipsarnıç mevkiine adını veren tarihi sarnıç, üzerindeki kitabeden anlaşıldığı üzere1796 yılında moloz taştan yapılan sarnıç genel olarak sağlam olmasına rağmen, girişinde bulunan yedi basamaklı merdivenin sağlam olmayışı ve içinde su bulunmayışı nedeniyle işlevini kaybetmiş, herhangi bir kazaya meydan vermemesi adına demir bir kapı yapılarak kilit vurulmuş ve âtıl bir vaziyette kaderine terkedilmiş durumdadır. Hayvanlara içme suyu ve insanlar için kullanma suyu sağlanması amacıyla yapılan sarnıçlar o yılların bir tanığı olarak ıssız arazilerde karşımıza çıkarak bizleri şaşırtmaktalar. Hayvancılığın önemli bir iş olduğu o yıllarda, su kaynaklarının olmadığı arazilerde sarnıçlar önemli bir görevi üstlendiler. Bugüne kadar bedenine kireç badana yapılması dışında (tarihi bir yapı için facia) bakım görmeyen bu önemli tarih mirasımızı, maalesef korumaktan da aciz durumdayız. Kubbesinin üzerinde bulunan ve siperlik adı verilen mermer taş maalesef şu anda yerinde değil ve sarnıç yakınlarda bulunan bir tarlanın içinde atılmış vaziyette bulunmuş ve mahalle muhtarı Bayram Arıcı tarafından koruma altına alınmıştır. Bu tarihi sarnıcın ve önündeki antik yapı elemanının restorasyonunun yapılabilmesi için 2015 yılında Muğla Kültür varlıklarını koruma kurulu tarafından kültür varlığı olarak tescil edilen yapının basit onarım izninin Milas belediyesi ve KUDEB denetimi ve sorumluluğunda yapılmasına karar verilmiş ancak bugüne kadar konuyla ilgili herhangi bir çalışma da yapılmamış. Su mimarisinin bu eşsiz yapıtlarının bu şekilde boynu bükük, işlevsiz halde bırakılması, ileride çıkacağı düşünülen ve geniş bir kitle tarafından da seslendirilen su savaşlarında “inşallah bu sarnıçlara muhtaç olmayız” diye düşündürürken, sanki bu sarnıç da “o zaman gelsin de görüşürüz” der gibi, kaderine razı bir şekilde sessizce bekliyor.

Sarnıç için 2015 yılında başvuruda bulunulmasına rağmen bugüne kadar sonuç alınamamış olması, ülkemizde bürokrasinin nasıl işlediğinin bir göstergesi olmakla birlikte, Kültür varlıklarını koruma kurulunun bu antik yapıları korumak için mi, yoksa kaderine terk etmek için mi kurulduğunu da düşündürtmüyor değil. Böylesine tarihi ve kültürel bir yapının hiçbir işlem yapılmadan yıkılmaya terk edilmesi tüm vatandaşlarımızı olduğu gibi bu güzel ilçede yaşamını sürdürenleri de oldukça üzüyor.

İşte bu nedenle Milas Belediyesi ve KUDEB’i göreve davet ediyor, bu tarihi mirasımızı bir an önce işlevsel hale getirip, Sarnıç için yaşatma stratejileri geliştirilmesini, etrafına bir mesire yeri veya bir park yapılmasını ve bu bölgenin de kültür turizminin bir parçası olmasını bekliyor ve kamuoyu adına talep ediyoruz.